Over schrijven, lezen, kijken en herinneren
Gisteren gewandeld met broer in Waterland. Broek, Zunderdorp, Zuiderwoude, Broek. Gras, water, lucht en broer. En Nescio, want die is nooit ver weg in Waterland. Als ik aan de horizon het silhouet van Ransdorp zie, dan fluister ik onhoorbaar voor anderen 'de vierkante toren van Ransdorp in de verte en de rij van nietige huisjes aan weerszijden ervan'. … Volgend jaar in Holysloot verder lezen
Het is een stille, bewegingsloze ochtend. De tijd hangt als nat wasgoed aan een lijn en laat zijn druppels vallen. Met vriend en fotograaf Ray naar Abcoude om langs het Gein te wandelen. En de zonsverduistering te zien. Maar de zon lijkt zich voor deze gelegenheid achter een dik pak wolken te hebben teruggetrokken. Als een vrouw, die … God, een zonsverduistering en een boterham met pindakaas verder lezen
Mijn broer is groot. Groter dan ik. Niet in centimeters, maar hij is een eeuwigheid voor mij geboren. Een eeuwigheid die later zes jaar bleek te beslaan. We lopen over een grasdijk rond de Katwouder polder. Een wandeling met een strenge vlakverdeling en een primair palet. Links van ons het water, rechts het land. Het … Beeldrijm 2: Mijn broer verder lezen
Ik zag vandaag een stukje buiten Abcoude een dwergpony in een weiland staan. Weinig dingen zo troosteloos als zo’n circuspaardje in de regen. Doorgezakte rug, haar voor de ogen, olijke vlekken: afgedankt hebbedingetje. Het stond daar onbeweeglijk op een morsige boerenerfje – en terwijl ik naar hem keek, schoot mij plotseling de geit te binnen … Tears of a clown verder lezen
Toen de sneeuw laatst eindelijk uit onze achtertuin was verdwenen, werden wij verrast door de bloeiende irisjes die daaronder vandaan kwamen. Zo maar. Als een stukje taart dat iemand voor je in de koelkast heeft bewaard. En alsof het allemaal niet op kon scheen de zon vandaag ook nog eens genereus. We gingen naar de … Tellen verder lezen