Over schrijven, lezen, kijken en herinneren
De herinnering van een knijper tussen vrouwenlippen kan mij weemoedig stemmen – maar wat kan dat niet. Een lijn met wasgoed, een mouwloos huishoudschort met bloemenmotief, mijn moeder die met ketels kokend water sjouwt. Haar driftige bewegingen boven het wasbord, de opgestroopte mouwen, de gefluisterde belofte van zomerwarmte. De damp die opstijgt uit de tobbe … Beeldrijm 8: Zwart-wit verder lezen
Een miezerig straaltje, dat was alles wat er voor ons op de eerste verdieping overbleef van het daglicht dat door het dakraam naar binnen viel en op zijn weg naar beneden veel van zijn intensiteit verloor. In dat clair-obscur van het trappenhuis bespraken onze moeders hangend over de trapleuning de dingen van de dag. Met … Beeldrijm 5: Het geheugen als pop-up museum verder lezen
Mijn broer is groot. Groter dan ik. Niet in centimeters, maar hij is een eeuwigheid voor mij geboren. Een eeuwigheid die later zes jaar bleek te beslaan. We lopen over een grasdijk rond de Katwouder polder. Een wandeling met een strenge vlakverdeling en een primair palet. Links van ons het water, rechts het land. Het … Beeldrijm 2: Mijn broer verder lezen
‘Alles wat mij rest van mijn jeugd is de zomer.’ Of woorden van gelijke strekking. De zin, of een die erop lijkt, moet komen uit de roman Il diavolo sulle colline van Cesare Pavese. Tenminste, ik denk al dertig jaar hem daar ooit gelezen te hebben. Teruggevonden heb ik hem echter nooit. Hoe de zin … Beeldrijm 1: Het lampje van Hitchcock verder lezen
Tot een aantal jaren terug, toen ik nog niet aan de schoolvakanties was gebonden, kwam het vaak voor dat ik tijdens een EK of WK niet in Nederland was. Juni is een mooie maand om weg te gaan. Zeker als een naar psychose neigende toestand zich meester heeft gemaakt van ons land. Nu moet u … La Partita del Secolo verder lezen