Stelt u zich eens voor. Een klimplant die elk jaar meterslange ranken produceert en zich na de bloei eenvoudig terug laten snoeien. Zeer vroeg bloeiend, in maart soms al, als de winter nog niet eens helemaal ten einde is. In trossen witte, stervormige bloemen, een van de mooiste die ik ken, weken lang. Waarvan de ranken een bijna purperen kleur hebben en grote, lancetvormige, glimmende bladeren. En alsof het niet op kan, is hij nog wintergroen ook deze plant. Klinkt als een sprookje, vindt u niet? En dat is het ook. Als een sprookje zo mooi. Maar echter dan echt.
Clematis armandii is de plant waarover ik het heb. Hij dankt zijn naam aan de Franse missionaris en plantenverzamelaar Père Armand David. U weet wel, van al die planten met davidii in hun naam. Die, toen hij toch bezig was ook maar gelijk de reuzenpanda, de Mongoolse gerbil en het naar hem genoemde Pater-Davidshert ontdekte. Ach, als je toch in China bent.
Daar is hij trouwens nog steeds inheems, Clematis armandii. Maar mijn exemplaar staat nu al een aantal jaren in mijn achtertuin, waar hij de pergola deelt met een druif. Ik ben destijds vergeten te noteren welke armandii het is. Little white charm? Snowdrift? Apple Blossom? Wat maakt het uit, ze zijn allemaal even mooi. Die van mij heeft smalle, elegante bloemblaadjes van een kleur wit waarin een tintje appeltjesgroen zit. Maar misschien moet je dat wel willen zien, ik ben gek op appeltjesgroen. In de boeken ben ik die omschrijving tenminste nog nooit tegengekomen. Wel dat de plant een beschutte plaats nodig zou hebben of niet helemaal winterhard zou zijn, maar daar heb ik nooit iets van gemerkt.
En zal ik u eens wat vertellen? Deze droomplant geurt nog bovendien. Sterk en zoet en heerlijk. De boeken spreken van amandelen, van jasmijn en van vanille. Maar weet u wat elke keer mijn eerste associatie is? Wasverzachter. Ik kan er niets aan doen, maar het is zo. Voor mij geuren de bloemen naar pas gewassen linnengoed. Zoals in de kast van mijn moeder vroeger. Waar ze altijd een stuk zeep tussen het linnengoed legde – zijn er nog vrouwen die dat doen?
Clematis armandii. Een sprookjesplant met de bedwelmende geur van vroeger.
Bijna te mooi om waar te zijn.