De kunst van het losmaken

Niets zo goed tegen stress als wat snoeien in de tuin. Het is een soort mediteren. Een vorm van arbeid waar je maar een dun laagje van je bewustzijn bij nodig hebt. Zodat het overige deel alle kanten op kan waaien. Over de grenzen van de tuin en nog veel verder. Naar niks en nergens. … De kunst van het losmaken verder lezen

Van wandelende planten en een dode hamster

Er zijn altijd stukjes van de tuin die niet willen wat jij wil. Stukjes met een eigen willetje. Achter in de tuin, in de schaduw van de schuur, hebben wij zo’n stukje. Tegen de schuur groeit een klimhortensia die het hele hoekje dreigt te overwoekeren. Daarvoor staat een Kirengeshoma palmata. Daar hoor je mij niet … Van wandelende planten en een dode hamster verder lezen

Zondagsrust

Het waaide buiten. En soms regende het. Vrouwlief deed mee aan de Tuinvogeltelling. 'En?' vroeg ik na een half uur. 'Eén merel,' zei ze. Ik keek naar buiten. 'Probeer het nog eens,' zei ik. 'En nu?' vroeg ik na een tweede half uur. 'Weer één merel.' Ik keek naar buiten. Het waaide. En soms regende … Zondagsrust verder lezen

Sapstroom

Mijn vrouw kijkt uit naar de winter. Zij houdt van sneeuw en ijs, schaatsen en skiën. Ik niet. Ik houd wel van de winter, hoor, dat is het niet. Maar de winter is voor mij de tijd van binnen. Van Sint en Kerst, dat wel, maar niet van wintersport. Ik krijg juist de neiging om … Sapstroom verder lezen

Vergeten groenten

Al mijn hele tuinleven lang droom ik van een moestuin. Het is een romantische gedachte, waarin ik mijzelf met schep en schoffel bezig zie in de weerbarstige klei. Een kruiwagen mest hoort erbij en rubber laarzen. En het gezicht en de stem van de in 1996 overleden Geoff Hamilton, die 17 jaar lang Gardener’s World … Vergeten groenten verder lezen