Over schrijven, lezen, kijken en herinneren
Ik stuitte vanmorgen tussen de nieuwsberichten op het komkommerfeitje dat de gemiddelde woordenschat van een volwassene 42.000 woorden omvat. Met een spreiding van 27.000 tot 52.000 woorden. Het is moeilijk om je daar iets bij voor te stellen. Interessant vond ik echter de toevoeging dat wij allemaal van ons twintigste levensjaar tot ons zestigste elke … Woordstress verder lezen
Hoewel dit stukje over schrijven gaat, begin ik eerst met een zijstapje naar de muziek. Een rust is daar een teken dat wordt gebruikt om een stilte aan te geven. De zanger houdt zijn mond, de pianist haalt zijn handen van de toetsen, de violist zijn strijkstok van de snaren: de muziek houdt even de … Rust verder lezen
Reageren op de zin en onzin van reclame, en dan met name van reclametaal, is een tamelijk vermoeiende en nutteloze bezigheid. Maar soms kun je er eenvoudigweg niet omheen. De laatste tijd hoor ik op de radio regelmatig een spotje van NIBC langskomen. Wat dat is, NIBC? Een bank. Een ondernemende bank voor ondernemende mensen, aldus hun website. Dit … Misschien wel de leukste blogpost van mijn leven verder lezen
Stilte. Een vacuüm waaruit elk geluid is verdwenen. Zelfs de zee, ja zelfs de zee, houdt de adem in. Zwijgen is des schrijvers droom. En nachtmerrie. Soms ben ik de woorden moe en zou ik het liefst verdwijnen. Maar zonder tekst geen schrijver. Hij bestaat alleen in taal. En dan komen de eerste regendruppels. Aangerend over het strand. … Beeldrijm 7: De kunst van het verdwijnen verder lezen
Zondag wordt The Passion nog eens overgedaan. Als op de Vlaamse heuvels de Lijdensweg nogmaals wordt uitgevoerd. Met de Muur van Geraardsbergen als hedendaags Golgotha. Tenzij er hier in huis zwaarwegende bezwaren zijn, zal ik ook deze 99e editie van de Ronde van Vlaanderen voor de tv meebeleven. Maar ik denk niet dat ik daarbij op de … Des Snoeks verder lezen