Zag vanmiddag het staartje van de zevende etappe van Parijs-Nice. Van Sisteron naar Nice ging het, in deze editie van de Rit naar de Zon.
Ach ja, Nice, op 10 maart 2012. Het peloton over de Promenade des Anglais. De toeschouwers in hemdsmouwen, met de hand de ogen afschermend tegen de zon. De turquoise zee die wellustig tegen het zand aanschurkt. De lange schaduwen van de renners.
Ik houd van badplaatsen in het vroege voorjaar. De sfeer die een mengeling van heimwee en verlangen is. Als dat al twee verschillende dingen zijn, natuurlijk.
Ergens, als ik mij nog maar kon herinneren waar, schreef Pavese: ‘Het enige dat mij rest van mijn jeugd is de zomer.’ Of woorden van gelijke strekking.
Daar moest ik aan denken terwijl Thomas de Gendt de etappe won.
Ach ja, Nice, op 10 maart 2012. Het was er vijftien graden en onbewolkt.
Dat u het maar weet.