Ik stuitte vanmorgen tussen de nieuwsberichten op het komkommerfeitje dat de gemiddelde woordenschat van een volwassene 42.000 woorden omvat. Met een spreiding van 27.000 tot 52.000 woorden. Het is moeilijk om je daar iets bij voor te stellen. Interessant vond ik echter de toevoeging dat wij allemaal van ons twintigste levensjaar tot ons zestigste elke twee dagen één nieuw woord erbij leren.
Dat is interessant.
Het zorgde wel meteen voor lichte stress, want ik geloof niet dat ik gisteren een nieuw woord ben tegengekomen. Dat betekent dat ik vandaag echt moet pieken. Nu heb ik de afgelopen dagen van onze sporters geleerd dat je daarvoor moet Focussen en in de Zone moet zitten. Maar ja, waar vind ik die.
Het meest verbazingwekkende element uit het bericht vind ik echter het feit dat het na je zestigste dus afgelopen is. Geen enkel nieuw woord komt er dan nog bij. Vol is vol. En niet vol ook.
Da’s toch wel merkwaardig, vindt u niet. Ook wel een beetje triestig.
Dat betekent dus dat ik op mijn leeftijd nog maar zo’n 1000 nieuwe woorden tegoed heb. En dat dit woordtegoed elke dag met een halve afneemt. Nu weet ik niet hoe de regels zijn als je een keer dagje overslaat. Is het dan beurt vergaan, of mag je jouw woordquotum de volgende dag nog inhalen?
Maar goed, ik moet vandaag dus een nieuw woord leren. Dit stukje telt er 288, maar die kende ik allemaal al. En die vier zelf bedachte, die tellen vast niet mee.
Daarom wend ik mij tot u, mijn lezers. Zou iemand van u mij, als in een soort crowdfunding, misschien een woord aan de hand kunnen doen?
Het liefst een paar, dan zit ik voor de komende week al vast goed.