Ik lees 25 boeken per jaar. Dat is geen stelregel of voornemen, maar het gemiddelde waar ik na jaren van bijhouden op uitkom. Is dat veel? Het is ongetwijfeld meer dan de meesten, maar minder dan ik zou willen. Het is soms leuk om die lijstjes door mijn vingers te laten gaan. Wat las ik in 2002? En in 2005? Vroeger noteerde ik niet alleen wat ik las, maar ook wat ik ervan vond. Zo lees ik dat er wat mij betreft flink gesneden had mogen worden in het geneuzel van de hoofdpersonen in Richard Yates’ Revolutionary Road. Daar kan ik me nog wel iets van herinneren, ja. En And when did you last see your father? van Blake Morrison vond ik vooral sentimenteel. ‘En die citaten hadden er natuurlijk uit gemoeten,’ zo besluit ik mijn notitie. Welke citaten waren dat? Ik pak het boek uit de kast en sla het erop na. Die uit de gedichten, denk ik. Wat herinner ik me nog maar weinig van het boek. En van al die andere in mijn kast. Ik lees er 25 per jaar, maar hoeveel vergeet ik er in diezelfde periode weer?