Mijn vriend is, onder vele andere dingen, een talentvol fotograaf. Ik verbaas me over zijn ogen, die andere dingen zien dan ik. Ik herken ze wel, maar pas als ze zijn vastgelegd.
Vroeger zag je wel eens een goochelaar op tv die mensen horloges, portefeuilles of stropdassen ontvreemde. Zonder dat ze er erg in hadden. Een handdruk, een arm om de schouder en in een oogwenk was het weg. Zo steelt hij de beelden van de werkelijkheid. Die staat erbij en kijkt ernaar. En denkt: ik wist niet eens dat ik het bezat.
Als ik zelf wel eens foto’s neem, dan ben ik altijd op zoek naar de beelden die al in mijn hoofd zitten. Ik hoef alleen nog de bijbehorende foto te vinden. Dat is een heel andere blik. De blik van een fantast. Die ziet wat hij wil zien.
De leugenaar en de dief. Partners in crime. Sinds 1974.
