Ik merkte het aan het begin van de zomer voor het eerst op. Daarna verdween het een aantal weken, maar sinds kort is het er weer. Een pulserend ruisen in mijn rechteroor. Op het ritme van mijn hartslag. Op dit moment overstemd door de ventilator van mijn pc en het tapdansen van mijn vingers op het toetsenbord. Zoals het meestal verdwijnt in de geluiden van de dag. Maar als ik lees, stil zit te werken, of wanneer ik in bed lig, dan hoor ik het. Mijn eigen, kleine orkaan Gustav. De stilte is geëvacueerd.