Niks is vaak het mooist

Soms besef je opeens weer hoe belangrijk de omgeving is waarin je woont. Ons huis staat aan de rand van Amstelveen. Op de fiets ben ik binnen een half uur in het hartje van Amsterdam, maar loop ik de straat uit, dan sta ik midden in een kleinschalig en open polderlandschap. Ik heb er elke … Niks is vaak het mooist verder lezen

Assepoester

Het natuur- en recreatiegebiedje achter mijn huis waar ik mijn rondjes jog, ging het afgelopen weekend, net als de rest van Nederland, gehuld in een sprookjesachtig wit en glinsterend gewaad. Vandaag was de betovering verbroken en was het weer zo mooi of lelijk als altijd. Ik rende over de zompige paden en het doorweekte gras. De … Assepoester verder lezen

Heuvelland

Over de sensualiteit van een landschap, hebben we het daar al eens over gehad? Ik moest daar aan denken toen ik laatst in de grensstreek van Limburg en België was. Wij verbleven pal op de grens, grenspaal 24 stond voor onze deur. Aan de ene kant keken wij uit over golvende velden waarachter de kerktoren … Heuvelland verder lezen

Identiteit

Vreemd hoe de laatste tijd opeens het landschap wordt meegetrokken in de steeds weer oplaaiende discussie over onze Nederlandse identiteit. Eerst in De staat van de ruimte, het rapport van het Ruimtelijk Planbureau. Het eigene van het Nederlands landschap is volgens directeur Wim Derksen de delta. 'Want,' zo zegt hij, 'je kunt wel zeggen dat de Achterhoek … Identiteit verder lezen

Kade de Toekomst

Een korte wandeling op zondagmorgen. Door de oude poldertjes ten zuiden van de stad. De eenvoud van het landschap: weiden en sloten. Niets meer en niets minder. Ascetisch. Rechtlijnig. De kerkgang van een heidens wandelaar. Langzaam begint het wolkendek te breken. Het silhouet van de stad licht zilverig op. Het water in de sloten staat … Kade de Toekomst verder lezen