Het is de plaats waar twee wanden of muren aan elkaar vastzitten. De meetkundige figuur gevormd door twee rechte lijnen met hetzelfde beginpunt.
De hoek.
De uitdrukking Het hoekje omgaan, in de betekenis van sterven, zou komen uit de scheepvaart. Als een boot met bemanning het zeegat uitvoer en voor de achterblijvers op de kade de hoek omging. En niet meer terugkwam. Soms.
Maar hier telt het verlangen. De nieuwsgierigheid. Die onze blik eerst naar het uiterste hoekje drijft en vandaar het hoekje om.
De fotograaf wist het. De graffitiartiest die zijn tag zette ook. Het gaat om dat wat je niet ziet. Wat er niet is. Om de suggestie. Om wat je denkt dat er zou kunnen zijn. Buiten ons gezichtsveld. Om het verlangen.
Immers, elk beeld verhult. Elk beeld geeft een hint, een suggestie, fluistert ons iets in het oor. Maar houdt het meeste voor ons verborgen.
Het gaat om de erotiek van verhullen, ja. Van verhullen en onthullen. Strip en Tease. De erotiek van een sluier en een tipje. Van suggestie. Van verlangen naar meer. Uitdagen. De nieuwsgierigheid prikkelen. Tegenover de verzadiging van weten en bezitten.
Elke hoek is een pijl. Die wijst naar de andere kant, de blik geleidt, naar wat erachter ligt, maar wat we niet zien. Als een krulhoek, aangebracht om de bladzijde om te slaan. Volgende pagina. Volgend beeld. Maar nu nog niet. Nu nog niet, nee. Voorlopig houdt het beeld ons nog in spanning. Hoogspanning. Het wacht, daagt uit, rekt de tijd. Strip en Tease.
De fotograaf wist het, ja. De graffitiartiest wist het. Alleen de vrouw weet het niet. Ze staart naar een kaart in haar hand. Of een brief. Op zoek naar aanwijzingen. Leestekens. Maar het enige dat zij hoeft te doen is de hoek omslaan. En ze is er.
En zonder dat ze het weet wordt ook de vrouw deel van het beeld, deel van de striptease. Cet obscure objet du désir. En wij bevochtigen onze vinger. Slaan de hoek van haar jurk om en dan, o la la, op het puntje van onze stoel, reikhalzend, toe dan, alsjeblieft, van verhulling naar vervulling, dan, op het moment suprême, dan gaat het licht uit.
Ze slaat de hoek om.
En is weg.
(Een Beeldrijm begint met een foto van Ray van Schaffelaar, waarop een tekst van mij reageert. Klik hier voor alle afleveringen in de reeks.)