Van alle naar mijn eigen mening toch wel aardige regels die ik heb geschreven, is er een die op het internet een tweede leven is begonnen. Of eigenlijk zijn het er drie, drie regels die tezamen nogal in de smaak lijken te vallen. Het is een citaat dat ik de eerste keer, keurig met bronvermelding, tegenkwam op de Tweevoeter-site en dat daarna aan een merkwaardige reis over het wereldomvattende web is begonnen. Soms krijg ik een berichtje van ‘m, een kaartje, een groet. Of ik kom hem tegen. Niet altijd in de oorspronkelijke vorm. Maakt heel wat mee, dat citaat. Meer dan ik.
‘Wandelen is een voorschot nemen op terugverlangen. Uitgestelde weemoed. We kijken niet uit naar het moment waarop we ergens aankomen, maar naar het moment dat we er weer vertrekken.’
Vind hem zelf ook wel aardig.