Tweedehands boeken zijn als zwijgende mannen die uit gewoonte samengroepen in het schemerige licht van cafés, op banken van stadsparken, in stationsrestauraties: lange regenjassen, vettige kragen, een gezicht vol ezelsoren, en soms een naam of een opdracht op het schutblad – ergens de aansluiting gemist, maar waar? De ware Troostlezer zoekt graag hun gezelschap, op boekenmarkten, in antiquariaten, in rommelige souterrains, op vlooienmarkten, en vindt verlichting in het besnuffelen van rijen boeken, bepotelen van omslagen, bevingeren van bladzijden. Ook ik doe het graag. Nog steeds. Steeds meer zelfs. Vooral oude strips kan ik niet voorbijlopen, ik denk omdat zij nog meer dan gewoon proza de sporen dragen van het voorbijgaan van de tijd.